Başlık : VAKİTSİZ AŞK
Yazar : Hüseyin Rayif Kızılaslan
Oturdum Gülnar'da
Bir Ana, Kibele,
Ahlat ağacının gölgesi, dibine,
Açtı kanatlarını, Öptü yarı Ruhban, Rahip,
Yarı genç kız kalbimi,
Zaman durdu,
Aşk saatleri ayarlamaya vakitliceydi,
Ahlat ağacı,
öptü durdu mütemadiyen ruhumu,
Bir Azer Acem kız gölgesi,
pek bir hınzır,
uzandı,
Rahip cübbemin arasına,
Yoksa???
Sicilya'dan Catania'dan
Myram Apollonia,
Cennet’ten, kopup da geldi sandım…
yüreğim ağzıma geldi,
vurusu milyon, milyon,
Nabızım venimi arterimi zorladı
oturdum ağladım, ağladım
Allah’ım, Allah’ım,
Hiç Kalkasım gelmiyor,
Altından şu devasa Ahlat ağacının,
Anadolu’mun, sihirli mührü,
Vuruluyor ruhumun dudaklarına,
Dökülüp Ahlat ağacının yapraklarına yüklü,
kapatıyorum gözlerimi,
içimde bir huzur, değme gitsin,
Mistik tarifsiz bir sihir sarıyor dört yakamı,
sana yine yine sevdalanıyorum,
Azer Acem mi?
Yoksa Catania'dan
Myram Apollonia,
Güttüğün otlattığın keçiler geliyor,
Ruhumun meralarına,
Seni benden alan,
Ve Gepegenç hekim parmaklarımı çaresiz kılan,
Derdi lanetliyorum,
Çaresizliğin kahrın hüznün zavallılığın bini bir para,
(1985 Roma - 2002 Ağustos Ankara)