Başlık : Gül Uykusu
Yazar : Barış Çelimli
Sen beni gülden öte
Bir mevsime yolcu et
Çift suyun tek ateşe
Hıncını anlat
Bir elma yaprağının
İçinden bak bahçeye
Oradan gör bir çocuğun dişlerini
Ardından
Işıldayan
Gülüşlerini
Uzun söze dilim dönmez
Sabrım hançer ucunda
Umudum gerilmiş yay
Adımın ardındayım
Sen beni bir gülün
Uykusuna yolcu et
Irmağın işidir akmak
Irmağı haline bırak
Sen kalbini deniz tut
Sana doğru akacak
Martıyı denizden ayıramazsın
Her dağın koynunda
Uyuyabilir yılan
Bahara soru sorma
Bırak şarkısını söylesin çiçek
Bir dikenin ucundan bak dünyaya
Bülbülün bağrındaki
Yarayı göreceksin
Uyan gül
Uyu diken
Yaşadığımız her gün
Sırtımızda kırbaç izi
Evler sır olduğumuz
Efsunlu mağaralar
Eğer bir gün görürsen
Gülü yaprağından öpen birini
Dikeni bağrımıza
Basar yürürüz
Uzağından koru beni
Düşüm tenime düğüm
Korkuma kurtlar düştü
Terim kendi tuzuna küs
Çalkalama zamanı
Dert köpürüyor
Uyudu gül
Sessiz gel
Gel seninle kazma vuralım suya
Gömmek için umudu
Irmağın akışına
Tohumun başında bekliyor kurtlar
Sabrımız çiçeğine şu ağaçların
Dört yöne aynı anda kaçabilsek seninle
Uğultusu gittikçe artıyor yalnızlığın
Ben bir rüyadan çıktım
Dilim dönmez gerçeğe
Gülü uyandır artık
Yolumuz uzun