Başlık : ÖZÜR
Yazar : Barış Çelimli
Beni gömmeden önce topraktan af dileyin
Bir şahmeran masalıyla kapattım gözlerimi
Bin yıl uyurum
Toprağın canını yakmadan gömün beni
Biri türkü söylesin
Kurtulsun herkes zahmetten
İster miahsuni’den ister Neşet’ten
Aşkı da bir kavgası da dünyanın
Ömrümün son şarkısını dilimden düşürmedim
Toprağa söylerim artık dilimin döndüğünce
Ateş yutup su kusan insanların sofrasına
Dönerim elbet bir gün
Boşa sallanan kürektim suya güldürdüm kendimi
Bir bahçeye gül olmaktı niyetim
Yedi tohumdan çatladım
Ben çalısı sen kuşuydun bahçenin
Gidişini çiçeklere anlattım
Beni yıkamadan önce sudan özür dileyin
Bir ağacın dibine dökülmek isterdi belki
Suyun dili olsaydı kimbilir ne anlatırdı
Toprağın kalbini yumuşatırken
Bir Hitit Türküsünün anlattığı acıyım
Ağaçlar gibi sessiz olduğu yerde büyüyen
Bronz bir aslan heykeli kalbim gövdemde
Her kazma vuranın belini ağrıtıyor
Beni sevmeden önce aşka biraz su katın