Başlık : ÖTEKİ VERSİYON
Yazar : Seda Kırdar
Yetmiyordu işte, kelimeler bir adım ötesindekine ulaşamıyordu. Ağzını açtı, midesi bulandı, yüzünü ekşitti. Karşındakini dinlemeye devam etti. "Yok mu söyleyecek bir şeyin?" dedi adam.
Ne söyleyebilirdi ki? "Öyle değil..." dedi. "Ama öyle diyorsan, ne diyebilirim ki?" dedi. Sıkıntıyla etrafa bakındı, kaldırımın köşesinde yerinde zıplayan güvercini izlemeye başladı. "Bir şey söyle o zaman" dedi adam. Koskoca bir sessizlik yine.
Kendini bir türlü anlatamıyordu işte. Kelimelere gerek var mıydı oysa? Ama şimdi bu kış gününde, karşında oturan adama buzlu bir camdan bakıyordu sanki. Onun dünyasındaki kendi haline de bakıyordu, ordaki versiyonunu tanımıyordu bile. Ağzından çıkan kelimeler, adama ulaşmadan ordaki kadın tarafından yutuluyordu. Tıpatıp aynıydılar ama o kadın daha güçlüydü, adamdan besleniyordu, onu nasıl alt edebilirdi ki?
"Peki haklısın" dedi. Sonra yine koca bir sessizlik. Kendi versiyonu yavaşça adamın kucağına kıvrıldı, kendisine bakarak sinsice güldü.