Başlık : Koleksiyon
Yazar : Betül İğdeli
yeşil küçük kağıtlar uğruna
peşinden koşturduğun işler
önünde secde ettiğin adamlar
ve sana tapınanlar
nerdeydi benim babam
hiç bilmezdim
değer miydi sonunda
paralar için tükettiğin sağlığın
ne kadar harcasan da
getiremedi sağlığını geriye
o saydığın yeşil kağıtlar
biliyorum artık burdasın
bir iskelet olarak taşın altındasın
ne elimi tutabiliyor
ne de bana sevdiğini fısıldıyorsun
avunduğum kedim
hep yanı başımdaydı
sevip okşadığım
sense seyahatte
iş yemeğinde kim bilir kiminleydin?
hep yoksundum sevginden
içindeki para mal mülk hırsı
büyüdükçe büyüdü
başka kimseye yer kalmadı
ne bana ne de anneme
hasta ettin herkesi
annemin aşk meleği
gözlerini senin için bağladığından
ne kadar yıpratsan da
metres koleksiyonunla
o da senin için iki gözü iki çeşme ağlıyor
yalvarıp yakarıyor tanrıya
sana hiç faydası dokunmadı
hırsın kuruttuğundan
içindeki duygularını
katılaşmıştı yüreğin
duyabileceğin yalnız
paraların hışırtısı
altınların şıkırtısıydı
koleksiyoncusuydun sen paralarının
işte hırsından öldüğün
nefret ettiğim paraların burda
senin için çalışıyorum derdin
koleksiyonun benim artık