Başlık : TANRININ GÖZÜ
Yazar : Emine Aydoğdu
Yeryüzünde yakılan bütün ateşlerin dumanı, gökyüzüne doğru gidiyor. Bulutlar gibi birbirini kovalayan dumanlar, gökyüzünde oturan tanrının gözlerini kör etmiş olmalı. Eğer Tanrı kör olmasaydı; yeryüzünde bizim yaşadıklarımızdan mutlaka haberdar olurdu.
Beyaz halıya dondurma kâsesini düşürdüğümde, annemin kocaman kocaman açılan gözlerini ve kırmızı ojeli parmaklarından yanağıma şap diye inen tokadı görünce, üzülürdü. Yanağımın kızarmasını ve acısını hiçbir zaman unutmazdı. Anneannem: “unut” diyor. Tamam, unuttum diyorum ama unutmuyorum.
Tanrı’nın olanları bir gün göreceğini, meşe ağacının dalında şarkı söyleyen karga söyledi. Bu sırrı kimseyle paylaşmıyorum. Eğer karganın şarkısı yalansa, ben de gözlerimi Tanrı’ya ödünç vereceğim.