Başlık : ARKA SOKAKLARDA ANKARA
Yazar : Hüseyin Rayif Kızılaslan
Bir ihtiyarın
asasının sesinde yorgun
yola vurur yağmurun yavşak yüzü
gece hüzün sabahın kör karanlığında ayaz
soğudukça yapışır tırnak uçlarına
Ankara bir hoş uyanır güne
yalpalar sendelerken
Çankırı caddesinin arka sokaklarında
temizler gecenin "alemin" artığını
yaşamdan müebbet yorgun çöpçüler
kutular, kusmuklar, artık mezeler
rakı, votka, bira kokar şehrin
çakırkeyif soluğu dolanır ayaklarına,
dolanır metronun ağzında
sevdam ve sen
o kadar uzak kalıyor ki güne
kamyonlar ağıt yakarken üçüncü viteste
yüreğim daralıyor,
bozkırdan fırlamış ok gibi şehrin orta yerinde,
türkü çığırılıyor "Adalılara"
eğiliyor darağaçları bu ezginin önünde,
Hacıbayram'dan duyuluyor ezan sesleri,
sabahın saba makamı,
eskimiş yağlı ilmekler,
saklandıkları yerden safa duruyor,
günahları, idamları
cuntaları, sorgularcasına…
cuntaları sorgularcasına,