Başlık : Lila
Yazar : Sami Aydoğan
ne çekici bir renkmişsin lila
öyle düşünmemişim nedense
ezberletilen renklerin dışında
düzenin aykırılığa hışmında
bir renk işte deyip geçmişim
kaya kovuklarında gülümseyen
oysa renginde bir canlılık bir hüzün
ikisi bir arada çelişkili bir görünüm
çelişkiler içinde geçerken ömrüm
güneşte kalmış da solmuş bir aşkı unutmayan ömrüm
kokusu beni alıp dağları saran lila
ne soluk bir renkmişsin lila
‘gece leylak ve tomurcuk kokarken’
sokağa kokusu taşarken
seti geçip engelleri aşarken
gün doğumuyla dökülen bir renk
bir renk ki değme aşklara meydan okuyan
duruşu belirsiz bulutlara gri siyah yanık
bir renk ki varlığını her daim bırakmayan
uğur çobanın vücudundaki kurşun yaralarını saran
ebru helin İbrahim olup yokoluşa yatan
adana’da vurulmak gibi kokan
kaçak bir sevdaya sarılmak gibi kokan
üç beş kişi de kalsa seni koklayan
dayan lila dayan
ahengi bozan renk ol
dalga dalga büyü yüreğime dol
ağılardan süzülen renksin lila
duvarlara çizilen desen
yıldız dağı’ndan taşıp
akdeniz’in köpüren dalgalarına karışıp
dostu kucaklayan
çizgi çizgi çoğalan
sevdam lila
kavgam lila
illa ki var ol
illa
(7 Temmuz 2021)