...
Başlık : belkıs-2
Yazar : Betül İğdeli


 Kadınlar
erkeklerini aldığım için ilendiler cadı kazanı kaynattılar
fokur fokur fokur
kadı mezarı kaynar ya adaleti dağıtamazsa
naaşımı kaldırdıkları mezarım da
kaynarken bir zombiye dönüşüyordum

beni görenler korkudan silahlarına sarılıyor
kurşunlar vızıldıyor
ben de kahkahalarla gülüyor
eğleniyordum

ateşler dumanlar boğarken beni
ışık şelaleleri olsun
kan fışkırsın diye ileniyordum

mezarların çıkan kadınlar
 bürünerek ehramlarına
fiskoslarına başladılar

yürürken fısır fısır
bitip tükenmeyen
mezar üstlerine dilleriyle
dikenli  çalılar diktiler

gözleri birer projektöre çevrilmiş
 karafatmaları üzerime saldırtmış
büyüttükçe büyüttüler
beni çeneleriyle

düzgünle sürerek kapattım
hüzne bürünen yüzümü
artık gözlerim kavruk kuyu
yaşarmaz hiç

ipektendi şeffaftı giysilerim
saltanat arabasına bindiğimde
uykularından uyanırcasına silkinip
 peşime düşen neferlerimin döktürdüğü naneler

kadınlarına gözyaşlarıysa
beni ağırlayan ağu yeşiller
neferler ne kadar sıcaksa
fadimeler o kadar ihtiyardı

kızgınlıklarından don tutarlardı
neferler ne kadar yakınsa
fadimeleri o denli uzak

ırak yakın ülkelere komşu yörelerden

çığ olup yuvarlanarak büyüyordu hakkımda söylencelerim
şeytanın kızı denen
kara ecenin

olmayan ayakkabılarının kapları saklandı
meyhanelerde kullanılmak üzere
girdi çocuk kitaplarına ne kadar müsrifti
amansız bir aşüfteydi vesaire vesaire vesaire

kadınlarla erkekler arsında köprüler berhava oldu
peşine takılanlar boğuşurken ayılanlar
ellerinden kayıyordu
gönlü kanat takmış neferleri
aşkını alıp uçuyordu

sırtlarında şehri kuşbakışı izlerken
kendi de kanatlandı

ibadethanelerin görkemli kubbeleriyle
 saat kuleleri çan kuleleri minareler
arasında dans edercesine süzülüyor
yeşil alanlarda çiçeklerde raks ediyordu

bir kara deliktir mezar gözlerin ışığını emen
uçarken kenarından köşesinden uzak
özgürce yedi kat göklere
kara delik kendisini emmese kara toprak kendisini yutmasa
korkusuyla çırpınıyordu

mavi gökler kararınca
gece tüm ağırlığıyla üzerine çöktü yoldaşıydı mehtap
yıldızlar göz kırptı ne kadar da çoktular
hangisi onun yıldızıydı acaba
bildi kayan yıldız onundu

çığlık çığlığa bağıran hacı leylekler
söyleyin ey erkekler neden yüz çevirdiniz
hey hiç mi
erkek yok aranızda
elini uzatacak yok mu
ne haldeyde bilmiyordu
cadı cadı cadı cadı cadı cadı cadı demeyin sakın ona
melike belkısa anca ecelik yaraşır

 

DEVAMI HAFTAYA PAZARA

 

Sayfa : 10