Başlık : HASRET YÂRİN KENDİSİDİR
Yazar : Manolya Berk
-I-
Herkese selâm, yâr’e hasret
Hasretin içinde kesret
Kesretin vardığı vahdet
Vahdet yârin kendisidir
Turnalarla saldım selâm
Selâmın içinde kelâm
Kelâm ile geçmez yaram
Yârem yârin kendisidir
Selâmım geri dönerdi
Hasretim artar giderdi
Turnalar dönüp söylerdi
Hasret yârin kendisidir
-II-
Yârimin selamı başa
Başım ki dağları aşa
Dağlar aşa, yolda şaşa
Yolum yârin kendisidir
Yağmur yağar ince ince
İnceden daha hâllice
Hâlimi sormazlar nice
Hâlim yârin kendisidir
Hasretimin sonu gelmez
Eller benim derdim bilmez
Mevsim geçer, nâr'ım geçmez
Nâr'ım yârin kendisidir
-III-
Yanıl elma dalındadır
Al kirazın yanındadır
'Elma ne güzel elma'dır
Elma yârin kendisidir
Elmayı ısırmış kiraz
Kirazın ettiği bir naz
Naz da etse etmez avaz
Avaz yârin kendisidir
Gözler hasret yâr yüzüne
Eller hasret yâr eline
Hasret hapsettim tenime
Tenim yârin kendisidir
-IV-
Penceremin önü sümbül
Gülün derdindedir bülbül
Yârin elinde bir al gül
Gülüm yârin kendisidir
Çiçekler derdim bahçeden
Çeyiz çıkardım bohçadan
Gönlümü verdim inceden
Gönlüm yârin kendisidir
Camımdan göründü gece
Gecede derdim depreşe
Depreşe yüreğim deşe
Yürek yârin kendisidir
-V-
Ay doğar yine bu gece
Nicedir hâlim ki nice
Şiir yazar hece hece-
Hecem yârin kendisidir
Hecemin içinde hasret
Hasretin isteği vuslat
Vuslatın ardındadır tat
Tadım yârin kendisidir
Koştum geldim dağlar aştım
Mecnun çöllerinden geçtim
Gül yüzlü yâre yaklaştım
Yüzüm yârin kendisidir
-VI-
Arı uçar kovanından
Yâr kelâmı tatlı baldan
Balın hası yâr ağzından
Balım yârin kendisidir
Yâr'la yarenliğe hasret
Felekten beklerim nusret
Gönül sen vuslatın farz et
Farzım yârin kendisidir
Kuşlar uçarlar havadan
Aşarlar sudan karadan
Bâki kalan bu diyardan
Sadâ yarin kendisidir
-VII-
Gönül akar ılım ılım
Yârim ile artar var'ım
Kalır rüyalarım yarım
Rüyam yârin kendisidir
Kır at ile yârim gele
Kulak hasret nal'ın sese
Şaha kalkar kır at bile
Şahım yârin kendisidir
Görünenler elde değil
Bilinenler doğru değil
Karacakız kalır değil
Kalan yârin kendisidir