Başlık : HATIRLAMA DURAĞI
Yazar : Serdar Koç
-I-
orada mısın hâlâ o durakta
kentimiz orada mı hâlâ
kaç yılım geçti içerde
o durak tuttu beni ayakta
ela göz durakdaşım
bekler mi hâlâ o durakta
-II-
yerli yerinde mi sokaklar
yine aynı arkadaşlıklar
evler balkonlar komşular
aynı avluda mı hâlâ
küse barışa oyundaşım
hâlâ oyunda mı
-III-
yoluma çıkar yoldan çıkardım
çığırımdan çıkarırdı ben
yollar kızar bozardı
o masum bekleyişleri
beklerdi beni yol ağzında
-bekler gibi mi yapardı?-
-IV-
küskün mü anılarına
kırgın düşlerde düşünceli
evvel zaman girdabında
savruldum (ta!) nerelere…
istesem de dönemem ki
gençliğimi bıraktığım yere
-V-
ah sevgilim diyemedim
(yitirdik o olasılığı/ o sonsuz aralığı…
ilk gençlik utangaçlığı girmeseydi araya
-sen benden cesur olsaydın ya-
çoktan yıkılmış o durak
ulaşılmaz mesafede…
-VI-
mor ışıltılı siyah saçların
yok artık// )beyazda eşitlendik( //
sürmeli gözlerin altı kırış kırış
çocuksu ‘sen’ halin/ yok artık
öylesine esmer ağardım ki ben de
akça koca buğurunda kocaldım// gümüşi…
‘hiçbir zaman durağı’/ sen yoksun
(“ben bir başkası…”
-VII-
aynı durakta sen ve ben
sabahın kör ayazı
sen mi işe gidiyordun ben mi okula
ben mi işe gidiyordum sen mi okula
ikimiz de okula mı gidiyorduk
ikimiz de işe, aynı durakta
iki ayrı durak mıydı yoksa
aynı durağın iki ayrı yansısı…
mı?
-VIII-
bıraktığımız yerde
birbirimizden habersiz
beni tenhada bekleyen
ey hayal sevgili
hayali olduğum
hayalim olan
belli belirsiz iz…
Zeyl;
(yaşamdan arta…
(unutmuş mudur artık…