Başlık : SEVÂNİH HÂLLER
Yazar : Serdar Koç
SEVÂNİH HÂLLER
-bütün bağlarımdan sıyrılıp,
ben olunca sen oluyorum,
sen oluncaya değin ben-
-I-
sesini işitmek, seni hissedebilmek,
ardında bıraktığın her sözcük yüreğimde
sevmelerimi erteledim, kalsın burada
beklemede/ merhaba dünkü geceye
göğsünde uyuyakalırım hep; her-
sevişme sonrası, suskunluğun söylevi
miraçtaki yalvaç misali, -sevânih hâlleri
tenime ten giydiren gülümsemen…
sen benim rüyam ol, ben sana mecnun
rüyalarıma gir ne olur, göster yüzünü
ritüel değil aşk olsun hayat, aşkolsun!
senin muhayyile’n’im, aşkın sureti…
-II-
teşrinievvel bebesi, sümbülî bir günde teşrifi
üç akşamda bir, üç duble karşılıklı, üç saat,
üç çift sohbet, üç çift ölçü, gezgin su damlası
öylesine duru, öylesine güzel, öyle tutkulu
aynanın içinde kaldı gençliğim, kalakaldı
meyhaneler sokağında, sonsuza değin…
ey aynadaki ömrüm; yaklaştıkça uzaklaşan
uzaklaştıkça yaklaşan yârim, gepegençliğim…
hiç yaşanmamışa döner, yalan olur sonunda öykü
verilen sözlerin hepsi berhava olur, zay olur gider;
yittiğinde aşk, sel sebil olsa gözyaşın yetmez/ yâre,
kanar ha kanar, kanar ha kanar, kanar ha kanar…
(gidip de dönmeyen yârim, öldürdün beni/ de…
-nasıl mecnun olunur/ bir leylaya düşte gör
Zeyl ;
kalbimin gergefinde/ için için inceden
öteden öte sende/kendimce eriyorum
kederdeyim dertteyim/ ölüyorum kül’efil
sen benim dermanımsın, yaralarıma merhem
can evim, can şehrim, ruh-u revan, kal’a-i beden
-düştü aşk narını yüreğim/ yâr ile yeksan