Başlık : SAAT KULESİ
Yazar : Sami Aydoğan
ikindi vaktini vuruyordu kentin merkezinde
asırlık saat kulesine asılı bir
saat kulesi nelere tanıksın dile gelip anlatsan
durmadan vuruyordu göğüs siperimde bir can
çekişiyordu kan gölü içinde bir can
kahraman sanıyordu kendini vuran
elinde smit- wesson ölüm habercisi gibi duran
ağaca ateş eder gibi
ki ağaç da ölür
toprağa ateş eder gibi
ki toprak da ölür
sabaha ateş eder gibi
ki sabah da ölür
hele kuşlar kuşlar kuşlar
ki kuşlar da ölür
av mevsimi de değildi
kimin silahıydı vuran
kimin silahıylaydı vurulan
yoksulun yoksulu vurmasıydı alnından
maşalık öyküsüydü vuran ve vurduran
ne vurmaların sırası tükendi
ne vuran elendi toplumdan
ekmekti grevdi nöbetti ücretti
insanca yaşamaktı as’lolan
kahramanlık saydıkça vurmayı
vurmayı savunmasız insanları marifet saydıkça
cennetin yolu saydıkça vurmayı
kevser ırmağından içmek saydıkça
hurilere ulaşmak saydıkça vurmayı
sen olacaksın kopardıkça çiçeği vurdukça canı
cennet-i âla’nın kapısından kovulan