...
Başlık : ÇAY KOKUSU BİZİ SARARDI
Yazar : Sami Aydoğan

 

sokak lambaları yanardı sen ışırdın saçların ışırdı

pasoma bile bilet alamadığım aylardı

bulvardan insanlar akardı ben akardım istasyona doğru

kızılay sıhhiye arası bir kanat çırpımı kadardı

sırtımda boğazlı kazağım bir de parkamdı

parkalı bir delikanlı anılarımda şiir yazardı

kendisini yazmazdı ayıpsanırdı hep seni yazardı

altı kırk trenini beklerdim canım simit çekerdi

altı kırk trenini beklerdim canım çay çekerdi

canım nasıl çekerdi özlemli kaçamak öpüşlü heyecanlı

 

hiç binmediğim beklemediğim trenler durup geçerdi

hırkalı paltolu montlu yolcular inip binerdi inip binerdi

parklarda kaldırımlarda evlerde mutluluğu arayan insanlardı

yavaşlardı tren yavaşlardı akşam dünya yavaşlardı

vagonun penceresinden beni arardı bakışların hücrelerime sinerdin

lâl olurdum parkamın içinde büzülür bin hal olurdum

sonra altı kırk treni bir soluk dururdu sen inerdin

bir vagon kuzguni saç inerdi bir vagon kestane göz inerdi

iki yana açılan deniz mavisinden kucaklardı

 

seni sarardım çay kokusu bizi sarardı

koskocaman bir gülüş bakardı garın bekleme salonu

saçlarında yorgunluk saçlarında tebeşir kokusu

saçlarında sevdalı bir akşam kokardı

seni kucaklamak bahardı çiçek dolu kahkahalardı

kalbimden beynimden dilimden dökülenleri

toplayamadığım anlardı

bağıra çağıra gezdiğim seni delicesine sevdiğim

inanılmaz zamanlardı

 

Sayfa : 16